Tijdens onze gezinsvakantie, afgelopen zomer, vroeg mijn oudste dochter: “Pap, wat doe jij nou eigenlijk, behalve leuke reisjes maken met mensen?” Daar moest ik even over nadenken. “Ik bezorg mensen herinneringen,” antwoordde ik na een tijdje.
Natuurlijk wilde ze weten wat ik daarmee bedoelde. “Luister”, zei ik, “weet jij nog wat heb jij de laatste vijf jaar op jouw verjaardag heb gekregen?” Het was een tijdje stil, ze dacht duidelijk diep na. Daarna schudde ze haar hoofd. “Nee, eigenlijk niet.” Toen ik vroeg of ze nog wist wat wij de laatste vijf vakanties allemaal hadden gedaan, veerde ze op. “Ja, dat weet ik!” En ze somde moeiteloos alle vakantiebestemmingen op van de afgelopen vijf jaar. “Nou”, zei ik, “dat doe ik voor mijn werk.”